SZKOLENIE DLA PSYCHIATRÓW, NEUROLOGÓW, PSYCHOLOGÓW, LOGOPEDÓW I PERSONELU MEDYCZNEGO

Przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS) to bezpieczna i prosta w użyciu technika modulowania aktywności mózgu. W artykule autorstwa Weroniki Redos – specjalistki neurokognitywistyki i autorki współpracującej z Centrum Edukacji AKSON – opisujemy, jak działa tDCS, w jakich przypadkach znajduje zastosowanie terapeutyczne oraz jakie są najważniejsze zasady jej stosowania.

W ramach AKSON Centrum Edukacji oferujemy również szkolenia z zakresu tDCS, gdzie uczestnicy mogą poszerzyć swoją wiedzę na temat działania tej metody oraz uczą się jej praktycznego zastosowania z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu ELMIKO.

Neuromodulacja to nowoczesne interdyscyplinarne podejście do leczenia zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych, obejmujące różne nieinwazyjne techniki modulacji aktywności mózgu. Jedną z nich jest przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS, ang. transcranial Direct Current Stimulation) – metoda prosta technologicznie, a jednocześnie coraz lepiej poznana pod względem terapeutycznym.

Jak działa tDCS?

tDCS polega na podaniu słabego prądu stałego (najczęściej 1-2 mA) przez elektrody umieszczone na skórze głowy pacjenta w celu poprawy plastyczności neuronalnej i polepszenia funkcjonowania poznawczego i emocjonalnego. Prąd aplikowany w trakcie sesji nie wywołuje bezpośrednio potencjału czynnościowego, ale modyfikuje pobudliwość korową w wybranych obszarach mózgu. Wyróżnia się dwa rodzaje stymulacji tDCS:

· Stymulacja anodowa – pobudzająca aktywność neuronalną,

· Stymulacja katodowa – obniżająca aktywność neuronalną.

Skutki stymulacji tDCS utrzymują się zwykle przez kilkadziesiąt minut po sesji, a przy regularnym powtarzaniu mogą się utrwalać.

Zastosowanie kliniczne tDCS

tDCS stosowany jest w leczeniu szeregu zaburzeń neurologicznych i psychicznych, między innymi w:

· Depresji lekoopornej, jako metoda wspomagająca terapię farmakologiczną,

· Leczeniu przewlekłego bólu, w tym migren i innych przewlekłych zespołów bólowych,

· Neurorehabilitacji osób po udarach, z uszkodzeniami mózgu czy zaburzeniami ruchowymi i mowy,

· Zaburzeniach poznawczych – m.in. w łagodnych zaburzeniach pamięci lub chorobie Alzheimera.

Metoda ta jest również badana jako wsparcie dla terapii ADHD, schizofrenii oraz uzależnień.

Przebieg sesji i bezpieczeństwo metody

Pojedyncza sesja tDCS trwa zazwyczaj 20–30 minut, a samo urządzenie jest lekkie i przenośne, co umożliwia jego zastosowanie poza środowiskami klinicznymi. Pacjent siedzi lub leży, a elektrody urządzenia tDCS przymocowane są do skóry głowy za pomocą specjalnej opaski lub czepka.

tDCS jest uznawana za bezpieczną i dobrze tolerowaną metodę, a jej skutki uboczne są rzadkie i łagodne. W czasie stymulacji może pojawić się uczucie lekkiego mrowienia lub pieczenia, ale objawy te są zazwyczaj chwilowe. Kluczowe jest jednak przestrzeganie protokołów i indywidualne dobranie parametrów stymulacji pod każdego pacjenta.

Możliwości i ograniczenia tDCS

tDCS nie jest jeszcze standardem klinicznym, ale znajduje się w centrum zainteresowania wielu zespołów badawczych. Jako metoda tania, łatwa do wdrożenia i bezpieczna, może w przyszłości stać się ważnym uzupełnieniem terapii neurologicznych i psychiatrycznych – pod warunkiem
odpowiedniego przeszkolenia specjalistów.

Neuromodulacja – co poza tDCS?

Przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS) to coraz szerzej stosowana technika neuromodulacji, pozwalająca na łagodne modyfikowanie aktywności mózgu. Do innych bezinwazyjnych metod neuromodulacyjnych, stosowanych powszechnie w leczeniu zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych wliczają się TMS, tACS i EEG Biofeedback. Zapoznaj się ze szkoleniami dostępnymi w AKSON oraz z naszym blogiem, aby dowiedzieć się więcej o metodach neuromodulacyjnych oraz ich zastosowaniu w badaniach i terapii.

AUTORKA: Weronika Redos – specjalistka neurokognitywistyki, autorka współpracująca z AKSON Centrum Edukacji