Udar mózgu to ostry stan kliniczny wymagający natychmiastowej interwencji medycznej. Dochodzi w nim do zaburzeń krążenia mózgowego, prowadzących do niedotlenienia i martwicy tkanki nerwowej. Konsekwencją są ogniskowe lub uogólnione deficyty neurologiczne, często o charakterze trwałym.

Przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS), znana też jako mikropolaryzacja mózgu, może stanowić metodę wspomagająca w rehabilitacji po udarze mózgu. Terapia tDCS, która polega na stymulowaniu mózgu za pomocą niewielkiego prądu elektrycznego, może poprawiać sprawność fizyczną, pamięć, uwagę, mowę i zmniejszać ból.

W niniejszym artykule mgr Marzeny Mądrzak-Białek dowiesz się jak terapia tDCS może pomóc osobom po udarze mózgu.

CO TO JEST UDAR MÓZGU

Udar mózgu to nagłe zaburzenie krążenia w mózgu, prowadzące do uszkodzenia komórek nerwowych. Skutkiem tego mogą być trwałe deficyty neurologiczne, takie jak niedowład kończyn, zaburzenia mowy, pamięci czy koordynacji ruchowej.

Zazwyczaj mamy do czynienia z udarem niedokrwiennym (80-85% przypadków), spowodowanym zablokowaniem naczynia krwionośnego, rzadziej jest to udar krwotoczny. Rehabilitacja pacjentów, którzy przeszli udar jest zazwyczaj długa, trudna i kosztowna. Udar mózgu staje się dziś schorzeniem coraz bardziej powszechnym, dotykającym ludzi w różnym wieku i stanowiącym jedno z głównych zagrożeń zdrowotnych współczesnego społeczeństwa.

ZASTOSOWANIE tDCS W TERAPII POUDAROWEJ

W ostatnich latach dużą popularnością wspomagającą wszystkie inne rehabilitacje osób po udarze jest mikropolaryzacja mózgu. Jest to nieinwazyjna, bardzo obiecująca terapia stymulowania mózgu prądem stałym o niskim natężeniu. Pacjent poddawany jest zabiegom przez 10 dni, w tym czasie ma założony specjalny czepek na głowie, w którym umieszczone są dwie elektrody Anoda – pobudzająca korę mózgową oraz Katoda – hamująca poddany obszar mózgu.

W terapii poudarowej mikropolaryzacja mózgu znajduje zastosowanie głównie przy poprawie funkcji motorycznych pacjenta, takich, jak:

• Odzyskiwanie kontroli nad niedowładem kończynowym
• Poprawie chodu oraz motoryki małej

Metoda ta wspomaga także proces terapii mowy. Większość osób poudarowych ma stwierdzoną afazję. Dlatego stymulowanie ośrodków mowy (Broki, Wernickiego) może dodatkowo wesprzeć cały proces neurologopedyczny.

Wymieniając funkcje motoryczne, funkcje mowy, nie można nie wspomnieć o funkcjach poznawczych. Osoby „poudarowe” zazwyczaj miewają duże trudności z pamięcią, koncentracją uwagi, a także logicznym myśleniem. Poprzez stymulowanie kory przedczołowej terapia tDCS wspomaga dodatkowo w/w funkcje.

Warto tutaj nadmienić, iż osoby, które przeszły udar mózgu, dość często miewają problemy z emocjami, niejednokrotnie stwierdza się u nich depresję. Stymulowanie okolic przedczołowych lewych może mieć działanie antydepresyjne.

Dużą zaletą stosowania terapii tDCS jest przede wszystkim skuteczność, ale też nieinwazyjność. Stymulacja nie powoduje bólu, a jedynie lekki dyskomfort, często określany jako ,,ukłucie”, czy „mrowienie”.

Terapię mikropolaryzacji mózgu coraz częściej stosuje się łącząc ją z innymi rehabilitacjami, chociażby fizjoterapią, terapią SI, terapią czucia głębokiego czy masażami.

PODSUMOWANIE

Bez wątpienia terapia tDCS daje pacjentom szansę na szybszy oraz pełniejszy powrót do sprawności. Spektrum jej działania jest szerokie, zatem i wachlarz pomocy osobom „poudarowym” stosując ta terapię jest bardzo obiecujący.

AUTORKA: Terapeutka z wieloletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, mgr Marzena Mądrzak-Białek, wykładowczyni Centrum Edukacji AKSON